Fly me to the moon and let me sway among the stars

Holly Caitlyn Finnigan

Gryffindor | 15 lat | V klasa | półkrwi

Z pozoru nie ma niczego, co wskazywać by mogło, że Holly Finnigan to mały, aczkolwiek bardzo narwany diabełek, gdyż wygląda bardzo niepozornie. Nie wyróżnia się wzrostem spośród tłumu. Czubek jej głowy nie zahacza o sklepienia szkolnych sal, ale nie jest też tak, że jej osoby trzeba szukać przy okolicach niskiego przyziemia. Wyrosła na sto sześćdziesiąt siedem centymetrów, co nie zalicza jej ani do krasnoludków ani do żyraf o postawie modelek i wystarcza jej to w zupełności. Jeśli zaś chodzi o modelki, to w ich poczet nie miałaby szans wstąpić także z innych powodów. Choćby dlatego, że jej figura wieszakowatej nie przypomina już od kilkunastu kilogramów. Nie żeby była jakaś wielka czy specjalnie okrągła. Nie, nie, Holly jest po prostu zwyczajna. Ma wszystko na swoim miejscu i uda, i biodra, i biust w rozmiarze dostrzegalnym całkiem nieźle, lecz nie balonowym i czasem nawet da się u niej zauważyć niewielkie boczki, gdy wieczór wcześniej zrobiła sobie porządną sesję z przepyszną czekoladą z Miodowego Królestwa. Za to nogi ma ładne! I całkiem długie jak na swoje wymiary. Szkoda tylko, że nie zdaje sobie z tego sprawy i nie wystawia ich na publiczny widok, gdyż parę spojrzeń mogłaby za ich pomocą przyciągnąć. Buzię również ma przeciętną. Nie jest brzydka jak noc, jednak wyjątkową pięknością, na której widok od razu miękną męskie serca, również nie. Ma mały, lekko zadarty nosek, na którym znajduje się dosłownie kilka piegów (nie dużo i są lekko dostrzegalne), usta, dość pełne i wyglądające całkiem przyjemnie, zazwyczaj rozciągające się w uśmiechu i oczy, zielone, bez szczególnych rewelacji w stylu zieleni butelkowej, głębokiej, morskiej tudzież szmaragdowej. Ot, zwyczajna zieleń. I tylko w nich da się dostrzec, że panna Finnigan to prawdziwy szaleniec pełen energii, gdyż najczęściej harcują w nich wesołe figlarne iskierki, aż miło patrzeć. Poza tym  posiada blond włosy do łopatek i niesforną blond grzywkę, którą ciężko ujarzmić.

~*~

Holly nie znosi wokół siebie nudy i uwielbia, kiedy coś się dzieje. Nie potrafi trwać w zawieszeniu, siedzieć długo w jednym miejscu, patrzeć w ścianę tudzież sufit bez celu i nie myśleć o niczym. To ją dosłownie zabija, niszczy, wypala od wewnątrz i wywołuje niemal fizyczne cierpienie, uch, poważnie, nie żartuję. Ona wprost musi się czymś zajmować, taką już ma naturę. A tym czymś zazwyczaj są wszelkiego rodzaju psoty. W końcu nic nie daje takiej radości jak mały zastrzyk adrenaliny podczas balansowania na krawędzi tego, co dozwolone a tego, co łapie się już pod łamanie regulaminu. Gdy działa, najczęściej nie myśli o zasadach. To jednak wcale nie tak, że jest jakąś wybitną buntowniczką i sprzeciwia się regulaminom. Nie, nie, nic z tych rzeczy. Ona po prostu lubi dobrą zabawę, to wszystko. A że ma tysiąc pomysłów na minutę i nie waha się ich realizować, to czasem z niezwykłą łatwością pakuje się w kłopoty. To jednak ani trochę jej nie zniechęca. Po pierwsze uporu ma w sobie jak kilka osłów i jak się zaprze, to nie ma na nią siły, a po drugie jest stworzeniem wybitnie beztroskim i bezproblemowym. Cokolwiek by się nie działo, przywdziewa na twarz szeroki uśmiech i prze do przodu jak gdyby nigdy nic. Mało jest takich rzeczy, które byłyby w stanie wyprowadzić ją z równowagi, gdyż na większość po prostu nie zwraca uwagi, nie rzutują jej, spływają po niej z najwyższą gładkością, dopóki oczywiście w sposób bezczelny i bardzo bezpośredni nie psują jej wielkich planów. Równie beztroski stosunek posiada do nauki, bo w końcu jest tyle znacznie ciekawszych zajęć niż siedzenie z nosem utkwionym w jakiejś nudnej książce, a mimo to posiada całkiem niezłe stopnie, bo zdolna z niej bestia i na zajęciach, kiedy tylko dochodzi do ćwiczeń praktycznych, zaangażowania jej nie brakuje. Poza tym Holly czasem nie ogarnia tego, co się dzieje, mając swój świat i myśląc o swoich sprawach. Dla ludzi jest pogodna i sympatyczna, chociaż czasem zdarza jej się powiedzieć o parę słów za dużo, ale to właśnie z owego nie ogarniania wynika i z mówienia szybciej niż pomyśli. Nie jest złośliwa, o nie. Chyba że ktoś zajdzie jej za skórę, bo mimo jej luźnego podejścia do życia i to się zdarza w pewnych przypadkach, a wówczas lepiej schodzić z drogi, bo bywa narwana i nieprzewidywalna. Ogółem jest spontaniczna i wesoła, genialna towarzyszka przygód wszelakich, gdyż odwagi jej nie brakuje. Czasem tylko zdarza jej się wysadzić coś w powietrze... Honorowa i pewna siebie, zawsze gotowa walczyć o wartości, które są dla niej ważne. O przyjaźń, równość, szczęście i dobro. 

~*~

Mimo iż sama nie gra w quidditch, bo z koordynacją ruchową miejscami bywa u niej średnio, jest bardzo entuzjastycznym i wiernym kibicem i krzyczy chyba najgłośniej ze wszystkich podczas szkolnych rozgrywek, dopingując swoją drużynę. Interesują ją również wszelkiego rodzaju słodycze i chętnie zakrada się do kuchni, aby podpatrzeć skrzaty, które potrafią wyczarować prawdziwe cuda z odrobiny mąki, jajek i czekolady. Sama chciałaby tak umieć i czasem nawet próbuje, a wychodzi jej to całkiem nieźle. Poza tym ciekawi ją magia. Nie lubi ślęczeć z nosem w książkach, ale bardzo lubi poznawać nowe, ciekawe zaklęcia w praktyce. Podoba jej się także ta nowa mugolska muzyka zwana rockiem. To jest coś. Lubi śpiewać hity z tamtych czasów, a trzeba przyznać, że głos ma do tego naprawdę niezły i nastawienie również odpowiednie. 

Patronus: owieczka | Bogin: wielki i zły wilk

Różdżka: sosna, pióro z ogona feniksa, 11 cali, odpowiednio giętka

Dzień dobry! Witam się z Wami wszystkimi ładnie, zapraszam do wątków (bo mimo miłości do jedzenia, w ludzi się nie wgryzamy i sympatyczne jesteśmy) i z góry proszę o odrobinkę wyrozumiałości, bo to moja pierwsza przygoda z tego typu blogiem :) Tylko się nie zniechęcajcie!