Hell is empty. All the devils are here.

the past is always present

Jestem człowiekiem. Żywą istotą, która myśli, czuje, ma własną wolę.  Jestem takim samym człowiekiem jak pozostałe siedem miliardów albo i więcej, bo kto wie, ile nas tak dokładnie po tym świecie sobie drepcze.

Jestem człowiekiem. Jestem, funkcjonuję, egzystuję, plączę się pod czyimiś nogami – tak samo jak pozostałe siedem miliardów. Nie czuję się kimś wyjątkowym tylko poprzez fakt mojego jestestwa. Wszyscy przecież już doskonale wiemy, że nasz świat jest zbudowany z pewien bardzo prosty sposób. Schemat ten sprawdza się w każdym przypadku i nie ma od niego wyjątków.

Jesteś, a potem cię nie ma. Rodzisz się i umierasz. 

Nikt jeszcze nie został panem śmierci, nikomu jeszcze nie udało się pokonać tego ostatniego wroga.
Szczerze mówiąc, jak dla mnie, to lepiej niech tak zostanie.

Nie wierzę w niebo ani w piekło. Nie jestem muzułmaninem, buddystą, chrześcijaninem, szintoistą czy jakimś innym satanistą. Jestem człowiekiem. Mam prawo do własnych wyborów, więc wybrałem robienie po swojemu. Właściwie to od życia nie chcę niczego więcej niż tego, żebym zawsze mógł robić to co chcę i jak chcę. Żeby nikt mnie nie kontrolował, nie stał nade mną, nie dyszał mi w kark i nie udzielał złotych rad. Bo ma doświadczenie, bo swoje już przeżył i swoje wie. Bo nie chce, żeby ktoś popełniał jego błędy. Ja nie popełnię czyichś błędów – popełnię swoje i zrobię to z pełną świadomością ewentualnych konsekwencji, które może i doprowadzą mnie do takiego momentu, w którym nie będę już wiedział, co mam robić dalej. Ale najważniejsze wciąż będzie to, że zrobiłem po swojemu.

Jestem człowiekiem, wiem, misiaczki, powtarzam się, ale to już niedługo. Więc mam wspomnienia, które przez całe  moje dotychczasowe życie skrupulatnie były zapisywane gdzieś w odmętach pamięci. Szczerze powiedziawszy to nie mam co do nich zastrzeżeń. Są jakie są – lepsze, gorsze, przyjemniejsze i te mniej przyjemne. Są takie, które chciałbym zachować jak najdłużej, a one wraz z upływem czasu coraz bardziej się zacierają – na przykład te o matce. O najpiękniejszej kobiecie, jaką kiedykolwiek widziałem. Najlepszej, najukochańszej, tej, która była moja. Moja i tylko moja, oczywiście póki nie zdecydowała się zamienić mnie i ojca na kogoś innego. Nie uskarżałem się – obiecała, że z tatą zostanę tylko na trochę. Później to trochę zamieniło się w dziesięć lat, a przez dekadę człowiek, nawet tak młody i głupi, potrafi się z wieloma rzeczami pogodzić. Z tym, że nie można mieć wszystkiego też.

Jestem człowiekiem – znowu. Dość prostym w obsłudze. Bezkonfliktowym, trochę zbyt jednostajnie opóźnionym, trochę za bardzo nieobecnym, o trochę zbyt skrzywionym światopoglądzie, który robi ze mnie wystraszoną sarnę. Ty wyciągasz w moją stronę dłoń z jak najbardziej przyjaznymi zamiarami – ja się nie bawię w sentymenty. Jak się do kogoś przywiążesz, to potem będzie bolało, bo ludzie to ludzie. Są i ich nie ma. Zostawiają, odchodzą. Potem boli, więc chcę ten ból zminimalizować. Nie szukam kogoś, kto mnie zrozumie, bo zawsze mam czekoladę, a czekolada nie pyta, tylko od razu wszystko rozumie. Więc po co mi inni? Nie jestem indywidualistą, a jednak lubię czasem wydeptane ścieżki zamienić na te, które mało kto odkrył. Jestem istotą rozumną – wiem, kiedy podejść bliżej, a kiedy się wycofać. Rozumiem, że kiedy ktoś mówi „odwal się”, to znaczy, że mam się odwalić. Dziwne jednak, że niektórzy mówiąc „odwal się”, tak naprawdę błagają o zostanie. Jak już wspomniałem – nie mam skomplikowanej natury, więc nie szukam jej u innych. Mów to co myślisz, a się dogadamy. Tak sądzę. Jestem, żyję, czuję, nigdzie się nie wybieram. Po prostu sobie będę, a gdyby mnie ktoś potrzebował, w co szczerze powątpiewam  – nietrudno się domyśleć, że zawsze pojawiam się w najmniej spodziewanym miejscu o najmniej spodziewanym czasie. Ale najważniejsze, że jestem.

Nie lubię się cackać z innymi. Nie wchodźmy sobie w drogę, a nasze życia będą piękniejsze, naprawdę. Nie musisz wiele o mnie wiedzieć, by móc sobie spokojnie wieść własną egzystencję. Nędzną czy nie nędzną – tę decyzję pozostawiam już tylko tobie. Dziękuję, dobranoc.

Wish Elsner - Manderlay

krew bardzo nieczysta

Gryffindor
VII rok

if you hear me out there